In de brandende zon marcheer ik over het asfalt. Het zweet prikt in mijn ogen en mijn schouders bezwijken bijna onder de zware lading. Toch strompel ik verder om te strijden voor een plekje. Een tent zo groot dat er met gemak nog een tent in past. Op de achtergrond roept iemand om Michael.

Een groep mensen begint met klappen. De rest van de camping klapt spontaan mee. Ik drink en klap mee. Een groep mensen dansen zonder muziek. Ik doe mee. In de verte roepen mensen om Michael. Acht mensen roepen mee. Michael is weer eens weg.
Op het festivalterrein rock ik op de riffs van de gitaar. Highly Suspect maakt mijn verwachtingen meer dan waar. Ik film ieder optreden, al is de kwaliteit van de opname niet het terugkijken waard. De mannen van John Coffey zorgen dat iedereen zijn dagelijkse portie beweging krijgt. Vrienden van Michael schreeuwen weer zijn naam. Zevenendertig mensen roepen mee. Volgens sommigen was hij bij de EHBO omdat hij zijn been brak tijdens John Coffey. Lees verder “Een weekend Lowlands” →

Het half 4 ’s nachts. De tequila in mijn maag vermengt zich langzaam met bier, en ik weet dat ik morgen spijt ga krijgen. Maar dat maakt me nu even niets uit, want er wordt precies op dit moment een heerlijk nummer gestart.
En natuurlijk ga ik dansen. En natuurlijk kan ik niet dansen, maar dat maakt mij niet uit, want met de tequila van een minuut geleden denk ik dezelfde souplesse te hebben als een Mexicaanse salsadanser. Je weet wat ze zeggen: ‘Overal waar ‘te’ voor staat is verkeerd, behalve te-quila.’ Lees verder “Mijn lichaam doet niet wat mijn hoofd wil dat het doet” →

Er is een eerste keer voor alles. Een voetbalwedstrijd, een boek van een schrijver waar je een hekel aan hebt, of [je verwacht dat ik nu seks ga zeggen maar ik zeg het lekker niet. Oh wacht, toch wel:] seks.

Daarom ben ik voor het eerst alleen op reis gegaan deze zomer. En dat bleek uiteindelijk de beste ervaring tot nu toe te zijn. Met uitzondering op geboren worden, zoiets maak je maar eens in je leven mee.

Lees verder “Mijn eerste keer.. in een hostel” →

Sommigen van jullie zullen het ooit al eens opgemerkt hebben, sommigen ook niet. Om een lange introductie kort te maken: soms lijd ik aan neurotische tics. Gelukkig voor mij valt dit gelukkig erg mee.

Lees verder “Neurotische tics” →